"...when you're still waiting for the snow to fall" - miszmasz przedświąteczny!

Śniegu nie było i nie ma. Jest 19 grudnia, a w tym sezonie na Śląsku białego puchu jeszcze nie było. Jestem oburzona!

Balu też jest oburzony niedoborami pogodowymi w tym roku :)

Ruby jest już u nas od miesiąca, myślę, że nastał czas na drobne podsumowania jej zachowań. Zajrzałam na pierwszy post dotyczący moich obserwacji na temat zachowań suczy (dostępny dla porównania o tu ).

Przywołanie - pozostało na podobnym poziomie - czyli mniej więcej 75 - 80% przypadków Ru przychodzi na zawołanie. Będziemy nad tym pracować - żeby było lepsze myślę, że musi pojąć panowanie nad emocjami i rezygnację z łupów.

Dzięki Ru, odkryłam, że psy również dzielą się na te fotogeniczne i niefotogeniczne :)

Wokalizacja, opanowywanie emocji - tu z kolei zanotowaliśmy pewien postęp. Wciąż łatwo wpada w totalny amok, ale też szybko dochodzi do wniosku, że opłaca się wrócić do mnie i usiąść, pomyśleć chwilkę. Już powoli da się do niej dotrzeć i poprosić ją o włączenie mózgu (bardzo szybko zrozumiała na czym polega ćwiczenie samokontroli). Wciąż jeszcze wpada w dziki szał widząc inne psy (nawet te za płotem), ale coraz więcej do niej dociera. Jestem dobrej myśli. I - jak widać na zdjęciach pozowanych - nauczyła się komendy "czekaj" :)

Wyższy etap "czekaj" - czekaj z lampkami na głowie ! :)

Capanie - nie istnieje, nie wystąpiło więcej. 

Klikanie - nauczyła się już klikera, wie, że sam sygnał oznacza coś fajnego. Oprócz tego powoli, powoli osiągamy skupienie w rozproszeniach (na ostatnim treningu uczyła się sztuczki, obok kilku psów spokojnie czekających na swoją kolej), tuż obok był labrador, którego się boi, podczas gdy Bal opętańczo krzyczał w swojej klatce "Z KIM KLIKASZ MATKA BO NA PEWNO NIE ZE MNĄ!!! SŁYSZĘ, ŻE KLIKASZ, DLACZEGO KLIKASZ A JEDZENIA NIE MA??!!". Opanowała szalenie ambitną sztuczkę  "kółeczko", pracujemy nad świadomością zadku i dostawianiem się do nogi (na spacerach sama z siebie oferuje chodzenie na kontakcie), oraz stópki,

Zdarza się nawet psu uśmiechnąć do zdjęć! 

Nauczenie się zostawania samej w pokoju - ciężko mi się odnieść do tego punktu, gdyż zdecydowałam, że jeszcze bardziej ambitne będzie nauczenie spokojnego czekania na swoją kolej. I podczas sesji klikerowych i podczas szarpania. Paradoksalnie to Ruby jest grzeczniejsza czekając na swoją kolej, szalony niebieski nie może znieść myśli, że nie jest jedynakiem :)

Pilnowanie zasobów - stonowane. Postęp wygląda tak, że jedna klatka została schowana (btw - legowisko Doogi jest hitem dla rudej pupci). Druga oczywiście jest, suka lubi w niej spać, wchodzi na komendę, generalnie zaprzyjaźniła się (czyli dodajemy odhaczone klatkowanie). Codziennie wieczorem dostaje komendę, zżera tam gryzaka i za pozwoleniem wychodzi. Całkiem ok. Udało nam się również uspokoić jedzenie kolacji - posiłek odbywa się w kuchni, każdy dostaje komendę "czekaj", potem po zwolnieniu rozchodzą się do swoich misek. Oczywiście sucz usiłuje najpierw wyżreć Balowi z miski ale upomniana grzecznie idzie do swojej. Nie potrafi bawić się wspólnie zabawkami - nie wiem, czy kiedyś uda się ją przekonać do wspólnej zabawy - zobaczymy.

Będę się skupiał, obiecuję!

Oswojenie z bokserami - jest trudno. Mam wrażenie, że są leciutkie postępy - już jutro jedziemy na święta do rodziców i tam będzie miała kilka dni ciurkiem na oswojenie.

Schudnięcie - na razie idzie ciężko. Ale spalenie miski nieco pomaga - po żebrach czuje, że nieco lepiej jest :)

Że niby za gruba jestem?!

Co jeszcze z pozytywów? Przede wszystkim jest postęp w relacjach z innymi psami. Gdy zjawiłyśmy się na pierwszy trening byłam załamana - ryża stwierdziła, że wpierdzieli każdemu psu znajdującemu się na terenie. Kolejne kilka  wielkich psich spacerów już nieco próbowała się opanować (zaczyna reagować na korektę słowną!), a na przedwczorajszym treningu zachowywała się zdecydowanie bardziej przyjaźnie. Próbowała tam poburczeć, wdała się w pyskówkę z labradorem, ale potrafiła pracować, chodzić obok innych psów (poznała również kilka nowych) i nie wszczynać walki, tylko grzecznie próbować się obwąchać / zignorować.

Nad czym jeszcze musimy popracować? Rezygnacja z atrakcji/ praca na odłożoną nagrodę (ale to na pewno praca na przynajmniej pół roku), grzeczne chodzenie na smyczy - i to oboje ! ( spacery na smyczy bywają koszmarem).  Aport, opanowywanie emocji, nauczenie zabawy z innymi psami ( na razie jest krótki wrzask i zabranie szarpaka do siebie). Takie są moje noworoczne postanowienia :) Trzymajcie kciuki.

Bal w lampkach :)

Z przedświątecznych przygotowań - wciąż męczę się z ozdabianiem - co za parszywa robota! :P Na 4 pierniki ozdabiane, dwa zjadam! :P

Okropnie koślawe - a wierzcie mi, to ten ładniejszy sort :P

Balu bacznie doglądał moich zdjęć pierniczkowych :P

Oprócz tego (jak widzieliście na fejsiku ) przy wydatnej pomocy ozików udało mi się popakować prezenty (zgodnie z tradycją - podczas oglądania świątecznych odcinków ukochanych seriali :) ).

Sort - au naturel :P

Sort czerni i bieli (jest tego więcej!):)

Pierniczkowa choinka dla teściów :)

Pozdrawiam zimowo! Ciekawa jestem jak Wasze przygotowania do Świąt? My jutro wyjeżdżamy do Rodziców i zostajemy aż do Wigilii - tak, żeby Ru zdążyła przyzwyczaić się do nowych warunków.