"To jest mój sen..."

Tym razem zapraszam do sypialni :) 

Bardzo proszę, Bal zachęca :)

Jak było kiedyś?

Początkowo spaliśmy w mniejszym pokoju ( kiedyś sypialni babci), teraz pieszczotliwie nazywanym "bachornią"(dziś traktowaną przez Pana Męża jako pracownię). Nie było to szczęśliwe rozwiązanie - łóżko (tapczan? nie wiem nawet jak nazwać ów wynalazek), w każdym razie, jak widać na zdjęciach składał się on z kilku trwadych puf, które były również nadszarpnięte zębem czasu. Jako, że pokój znajduje się po południowej stronie domu, więc podczas ciepłych pór roku nie było nam łatwo. Nie można nam się dziwić, że z radością go opuściliśmy.

Tapczan - prawda, że zachęca do spania? :)

Naprzeciwko tapczanu stała szafa - i to by było na tyle :)

Salon był duży , zdecydowanie za duży na nasze potrzeby. Oddzielał go łuk (zamysł budowlańca? szaleństwo architekta? kto wie :) ). A gdy dowiedzieliśmy się, że ma (ściana od łuku) ukrytą zaletę - komin z możliwością podłączenia kominka - decyzja była pewna :)

Rzeczony łuk, który teraz jest zakartongipsowany, mamy tam kominek :)

Modyfikacje:

To samo miejsce dziś.

Kominek jest dwustronny (świetny wynalazek męża!) co ma swoje plusy i minusy - czysta szyba potrafi pięknie ujawnić nieład w drugim pokoju :) Natomiast Balu ma piękny punkt obserwacyjny - gdy akurat musi być zamknięty w pokoju ( zdjęcie z dramatycznego momentu w życiu Bala - przyjechały ciocie, ale odbywało się malowanie przedpokoju, więc pies nie mógł szaleć, bo skończyłby cały w farbie :))

Bal on fire.

Oto jeszcze jedno poglądowe zdjęcie rozpierduchy :)

Jak jest teraz:

Zaraz po rozpoczęciu remontu przeprowadziliśmy się do rodziców i tam żyliśmy na kanapie o szerokości 1,40 m, która miała w pakiecie wyprofilowane góry i doliny (pewno dla wygody). Dlatego myślę, że nietrudno Wam uwierzyć, że praktycznie pierwszym zakupem na mojej liście okazało się być porządne łóżko. Osobiście marzyło mi się białe łóżko z serii Hemnes, ale druga część naszego tandemu stwierdziła (wyobraźcie sobie, odpowiednio wyburczane : "nie białe, bo będziemy mieszkać w domku dla lalek"). Dlatego krakowskim targiem stanęło na łóżku o kolorze szarobrązowym. 

Oto i większa część sypialni. Pies był w pakiecie, przysięgam! :)

Traf chciał, że podczas transportu łóżka po korytarzach IKEI (wierzcie mi, niezapomniane przeżycia!), zahaczyliśmy kompletnie przypadeczkiem o stoisko z przecenionymi towarami. Moim szczęśliwym oczom cóż się ukazało? Ano komoda z tej samej serii o tym samym kolorze :) No to bach, do koszyka! 

Jestem komodą przecenioną o 30% tylko dlatego, że byłam złożona! :D Po prawej stronie komody widać zegarek z lamp Nixie zrobiony dla mnie przez Pana Męża (jeszcze wtedy chłopaka :) ).

Kolejnej rzeczy brakowało. Mianowicie - stolików nocnych. Ponowna wyprawa do IKEI była oczywiście tylko kwestią czasu, jednak gdy tam dotarłam, okazało się, że akurat w tym kolorze już nie produkują. Więc chcąc nie chcąc miałam swój kompromis - białe stoliczki. 

Część mężowska łóżka plus Balowy zestaw wypoczynkowy.

Moja część, oczywiście bardziej zagracona, z nieodłączną świeczką. Po lewej - koszyk na książki i gazety, które aktualnie czytam, po prawej moja kolekcja ukochanej Werandy County. Jestem zakochana w nakładce na kartonowe opakowania z chusteczkami higienicznymi - zobaczcie tylko jaki zgrabny patent, kosztowała całe 7 zł w Realu ! :)

Oczywiście nieodłączną ozdobą naszej sypialni musiały być moje kochane bawełniane kule (genialny prezent urodzinowy od Pana Męża sprzed dwóch lat!). W pochmurne dni dają wystarczająco dużo ciepłego światła, kilka razy zdarzyło mi się przy nich i przy blasku kominka spokojnie czytać :) Jak widzicie nie posiadamy jeszcze kinkietów, więc taki patent choć trochę odwraca uwagę (przynajmniej taką mam nadzieję :) ).  Marzyła mi się cała ściana w zdjęciach, jednak na tą chwilę nie mamy wystarczające ilości ramek, a kompilacje kilku ramek potrafią kosztować co najmniej dziwne pieniądze. Udałam się jednak do nieocenionego Pepco, gdzie za 19,90 dorwałam taki wdzięczny przedmiot (zresztą według mnie same rysunki wypełniające ramki są prześliczne! ).

A na koniec przedstawiam Wam kącik Baloo :) Król całkiem polubił swoje doogi - legowisko, ja niezmiennie jestem nim zachwycona. Co prawda w nocy kręci się i śpi w całej sypialni, jednak coraz częściej słyszę, że włazi na posłanie i tam przesypia większość czasu ( w nocy nie śpi z nami na łóżku, na szczęście :P). Podczas bezkresnych podróży po allegro udało mi się znaleźć uroczą metalową tabliczkę, która skradła moje serce, po prostu musiałam ją mieć, i od razu wiedziałam, gdzie ją powiesimy. 

True story!

Tabliczka wisi tuż nad psim legowiskiem, na wysokości oczu, dlatego ciężko było złapać ostrość jednocześnie na tabliczkę i na psa - efekt finalny jest daleki od moich wyobrażeń, ale cóż.

Chciałam jeszcze wspomnieć o pewnym detalu. Mam wyznanie - nie lubię wyrzucać ulubionych gazet. Nie lubię, nie potrafię, no. Dość długo kombinowałam jak je przechowywać w jednym miejscu bez uszczerbku na ich wyglądzie. Przez dłuższy czas trzymałam je w wiklinowym koszyku, ale nie zdał egzaminu - ma jedną podstawową wadę (podobnie jak inne gazetniki): jest wyprofilowany tak, że gazeta się wygina w łuk, co mnie osobiście doprowadzało do szewskiej pasji. Zachęcona wnętrzarskimi zdjęciami ( i popchnięta przez potrzebę użycia właśnie tego koszyka) postanowiłam złożyć je schludnie i położyć w wolnym kącie, na który na razie nie mam pomysłu. System działa, gazety się wyprostowały, a całość nie wygląda źle ;)

Jestem fanką. Uwielbiam czytać, relaksuję się przy tym.

Myślę, że to na tyle. Obfotografowałam ją całą, nie jest imponująco wielka, prawda?:) Jestem na razie zadowolona  efektu, mamy kilka małych niedociągnięć, ale dobrze mi się tu śpi, czyta i notki pisze :)

PS. Jedna z Czytelniczek zasugerowała mi powiększenie zdjęć do notek tak, aby nie trzeba było w nie klikać - jak Wam to pasuje? Nie wiem, czy taki obrót sprawy nie spowoduje wolniejszego ładowania się strony?

PS.2 Ach, w końcu zrobiłam logo, poprawiłam wygląd nagłówka i dodałam znaki wodne do zdjęć! Trwaj L4, trwaj! :)