"Wy nie wiecie, a ja wiem, jak rozmawiać trzeba z psem!"

Zainspirowała mnie Oto Janka.

Znów - pisząc komentarz musiałam się mocno powstrzymywać, żeby nie zalać dziewczyn potokiem słów. Postanowiłam poruszyć temat na swoim własnym podwórku - w  końcu podobno niezdrowo się powstrzymywać ! :P

Najpierw - pamiętacie? :) 

Wy nie wiecie, a ja wiem,
Jak rozmawiać trzeba z psem,

Bo poznałem język psi,
Gdy mieszkałem w pewnej wsi.

A więc wołam: - Do mnie, psie!
I już pies odzywa się.

Potem wołam: - Hop-sa-sa!
I już mam przy sobie psa.

A gdy powiem: - Cicho leż!
Leżę ja i pies mój też.

Kiedy dłoń wyciągam doń,
Grzecznie liże moją dłoń.

I zabawnie szczerzy kły,
Choć nie bywa nigdy zły.

Gdy psu kość dam - pies ją ssie,
Bo to są zwyczaje psie.

Gdy pisałem wierszyk ten,
Pies u nóg mych zapadł w sen,

Potem wstał, wyprężył grzbiet,
Żebym z nim na spacer szedł.

Szliśmy razem - ja i on,
Pies postraszył stado wron,

Potem biegł zwyczajem psim,
A ja biegłem razem z nim.

On ujadał. A ja nie.
Pies i tak rozumie mnie,

Pies rozumie, bo ja wiem,

Jak rozmawiać trzeba z psem.

                            Jan Brzechwa 

Pierwsze moje psy miałam "nieświadomie" czyli przeczytałam wtedy jedyną słuszną książkę "Okiem psa"   ( koniec lat 90 ubiegłego wieku - ho ho jak to brzmi! :P ). Oczywiście, ze względu na obracanie się w psim gronie, wolontariat w schronisku, studia i późniejszą pracę akurat czytanie mowy ciała psów miałam opanowaną perfekcyjnie ( wedle zasady : "nie zrozumiesz psa - to albo bądź wystarczająco szybki, albo płać za głupotę!" :P) . Dopiero przy Baloo poduczyłam się i podciągnęłam w temacie komunikacji, pracy z psem, zarządzania emocjami, pracowaniem nad sobą.

Wiem, że to zdjęcie było na FP i że walentynki już dawno za nami - ale jest rozkoszne! :)

Zdanie, które zrewolucjonizowało mój tok myślenia to "wyobraź sobie, że jesteś w obcym kraju o zupełnie innej kulturze - nie rozumiesz słów i zachowań - tak właśnie czuje się twój pies". Zaczęłam postępować ze szczeniakiem tak, żeby mógł się domyślić o co tej dwunożnej chodzi. Jasne zasady, krótkie komendy. Jednoznaczna praca gestami i mimiką. Jednocześnie staram się co nieco zaczerpnąć z ich mowy ciała. Przy postępowaniu z obcymi psami kucam, odwracam wzrok, czekam aż podejdzie - jeśli chce. Jak się wściekam na poważnie, robię się większa, nachylam się nad psem i sztywnieję, patrzę prosto w oczy (tylko u własnych psów!). Jak mnie wkurzają, bo trącają mnie podczas zabawy zdarza mi się na nich powarkiwać. Jeśli któreś mocno przegnie, to przeganiam, bez użycia siły. Mimo wszystko kilka razy zdarzyło mi się użyć tzw. alpha roll przy Ru. Niezależnie od różnych opinii na temat tego sposobu przekazywania psu swojego punktu widzenia, uważam, że w naszym przypadku  zadziałało (oczywiście zostało to użyte adekwatnie do sytuacji - usiłowała mnie gryźć i wcale nie zamierzała poprzestać na dwóch ostrzeżeniach).

Nauczyłam się jak ważne ( szczególnie przy owczarkach) jest odpowiednia modulacja głosu, spokojny lub radosny ton, ułożenie ciała. Staram się pamiętać o tym, żeby nie używać imienia podczas skarcenia czy korekty danego zachowania (to jest ludzki błąd, my upominamy najpierw swoich pobratymców modulujac ton imienia, do dziś pamiętam, jak mój Ojciec Szanowny mówił do mnie "Małgorzata" jak coś przeskrobałam - do dziś mam ciarki!:P).

Nigdy nie miałam co prawda problemów z okazywaniem uczuć i emocji wobec mojego psa, ale zawsze starałam się być zrównoważona i nie zalewać zwierza potokiem słów. Okazało się, że Balu przy oszczędnych pochwałach bardzo szybko się gasi. Na przykład w trybie natychmiastowym musiałam wyrzucić z naszego słownika komendę "ojoj", która powodowała natychmiastową załamkę Baloo - jego całe ciało mówiło "jestem do niczego, nie kocha mnie, nie rozumiem jej, to wszystko jest głupie, nie będę jadł, nie zasługuję na szarpak! ". Wiem, że dla niego nie ma znaczenia, czy mówię "ale lipa" czy "dasz radę" - ważne jest to, że moja barwa głosu jest inna przy "dasz radę", widzę, jak go to motywuje i jak kombinuje coraz to  bardziej, szybciej, trybiki obracają się w mózgu, żebym w końcu radośnie zapiszczała i mocno się ucieszyła. Wtedy dopiero wie, że warto było! Dla niego nagroda socjalna to coś nie do przecenienia, sama praca musi przebiegać w słonecznym, tęczowym otoczeniu, bo moje złe podejście do sprawy zaskutkuje złamaniem i zniechęceniem psa do pracy. Dlatego podczas sesji klikerowych, gadam do niego. Do tego odkryłam, że Bal woli sesje z kształtowaniem niż z naprowadzaniem (zupełnie odwrotnie niż Ru, ta  z kolei przy kształtowaniu szybko się nudzi, mówi "albo wyskakujesz z parówek natychmiast albo idę gdzieś indziej", przy naprowadzaniu kombinuje, popiskuje, jara się na całego).

Mimo wszystko, żeby nam się wspólnie dobrze żyło, wprowadziłam pewne słowa, zwroty i komendy, które naprowadzają psa i pomagają mu zrozumieć czego teraz od niego chcę. Oprócz tego staram się jednak, żeby wykonywał je nie dlatego, że widzi gest (wersja łatwiejsza, od niej zaczyna się utrwalanie danego zachowania), tylko na dany dźwięk (słowo). Jest to pewne utrudnienie - trzeba tak dobierać słowa i dźwięki, żeby były charakterystyczne, kilka różnych sztuczek nie może podobnie się nazywać.

Dla przykładu, pogrupowałam kilka różnych słów, zachowań (wyjąwszy sztuczki sensu stricto)

Skoczne:

"hop" - przeskocz przez przeszkodę (B, R)

"hopsa" - nasza komenda na dog catch (B)

"hopaj"- wskakuj do auta, na kanapę, na ławkę (B,R)

"ładuj się" - wejdź wszystkimi czterema łapkami na pachołek, piłkę, miskę... (B,R)

Załadowany Bal :)

Lokomocyjne:

"idziemy" - oznacza spacer (B,R)

"wracamy" - zawróć i pędem do mnie (B, R ?)

"blisko"  - trzymaj się w zasięgu wzroku ( u Ru działa ładnie, Bal miewa z tym jeszcze problemy albo idzie przy nodze, albo widzę tylko białą kitę z przodu) (B, R)

"noga" obikowe na kontakcie przy nodze wzrok we mnie (popsuło się ostatnio, trzeba odpracować) (B)

"wok!" - obejdź wokół wskazany obiekt (B)

"cofka" idź do tyłu a gdy napotka przeszkodę "pupka" oznacza "szukaj nogami i wleź na to tyłkiem" :P (B)

Efekt combo cofka + pupka (zdjęcie już publikowane, niestety jakiś okropny wirus wykosił mi cały folder z psimi zdjęciami, posiłkuję się tym, co mam w internetach :( )

Stacjonarne:

"czekaj" - nieformalne zostań gdzie jesteś, nie ruszaj się aż nie zwolnię - głównie wykorzystywane do robienia zdjęć :P (B, R)

"zostań" odediencowe - czyli "choćby skały s*ały, a g*wna z nieba leciały" nie rusz się :P (B)

"miejsce/klatka" - bądź tam i się zrelaksuj albo czekaj na dalsze wskazówki (B,R)

"place!" - pokazałam target, masz do niego popędzić jak najszybciej, zostać i czekać na dalsze wskazówki ( obediencowy kwadrat) (B)

Efekty komendy "czekaj"

Tam, gdzie pysk zaangażowany:

"catch" - komenda na rozpoczęcie zabawy - możesz teraz wziąć w ryjka i bawimy się ( na przykład przy pracy na odłożoną zabawkę) (B,R)

"łap!" - to też z obedience - pozycja zasadnicza, wyrzucenie zabawki - komenda - naparzanie po zabawkę i powrót z nią (B)

"trzymaj" weź do ryjka i choćby "skały..." i tak dalej wiadomo - nie wypuść. Na razie trzymamy 2-3 sekundy, ale się nie poddaję! (B)

"podaj" coś leży na ziemi, weź to do ryjka i daj mi do ręki (komenda dla lenia, co się schylać nie lubi :P) (B)

"przynieś" ten dysk ma zostać w ryju, wracaj z nim do mnie (B)

"next" ten dysk wypuść, zaraz idzie następny (B)

"pu-U" - wypuść to co trzymasz w pysku (B,R +/-)

"zostaw" tego nawet nie ruszaj (B,R)

Poczytałam nasz słowniczek .....i trochę mnie to załamało, ile mam jeszcze pracy z Ru (dla ułatwienia dałam w nawiasie inicjały które obejmuje co umysłem :) )! :P

A jak Wy komunikujecie się ze swoimi psami? Macie jakieś swoje łańcuchy słów, zachowań? Rozumiecie się bez słów czy jednak jakoś one pomagają? :)

PS. Dziś jedziemy na wywczas do bokserów - cały tydzień tylko my + 4 psy. Oj, będzie się działo!