Ten o różach

Pod jednym jedynym względem nie jestem typową babą – nie przepadam za dostawaniem kwiatów. Dla mnie większość tego typu wiązanek jest zbyt dumna, sztywna i pachnąca na jedno kopyto. Wolę sama tworzyć sobie bukiety z kwiatów które mam w ogrodzie  lub zebranych podczas spaceru.

Nie za bardzo przepadam za tak zwaną królową kwiatów – różą. Nie szaleję za jej odmianami, niespecjalnie cieszy moje oczy. Serce już dawno podbiły mi kwiaty z wiejskich ogródków – w moim są słoneczniki, lawenda, gipsówki, len, wrzosy, zawilce, malwa, rumianek. Dlatego królowa znajduje u mnie miejsce tylko w jednej odmianie - róża jadalna, inaczej róża pomarszczona, japońska. Ma swój swojski charakter, odurzający zapach, no i można ją ciekawie wykorzystać!

Lubię mieć w ogrodzie rośliny, które nie tylko cieszą oko, ale są też użyteczne. Bardzo ucieszyło mnie odnalezienie bzu czarnego w jednym z zacienionych rogów w ogródku,  mam rozbudowany zielnik, stawiam pierwsze kroki w hodowaniu warzyw i owoców, dlatego roślina, która nie tylko ciekawie wygląda ma od razu u mnie dodatkowe plusy :)

Pod koniec zimy bezlitośnie „przeleciałam” się po sztywno wystających krzakach drastycznie stosując cięcie odmładzające (według poradników ogrodniczych powinno się je wykonywać co 5 lat), docięłam każdy krzew do wysokości 15 cm.  Przez wydłużająca się zimę martwiłam się, czy uda im się w tym roku odbić i w ogóle zakwitnąć, na szczęście się myliłam! Już z początkiem lipca zaczęło się kwitnienie. 

Jako entuzjastka naturalnego sposobu życia postanowiłam poszukać pomysłów na użycie płatków róży w moim małym gospodarstwie domowym.

Płatki świeżo zebrane w ogrodzie

W zeszłym roku sprawdziłam przepis na tonik z płatków róży – podobno ma właściwości wygładzające, odprężające rozświetlające i przeciwzmarszczkowe. Wykonanie jest proste, wystarczy garść płatków różanych zalać wodą i gotować na wolnym ogniu pod przykryciem około godziny. Po godzinie należy odcedzić płatki, przelać tonik do naczynia i trzymać w lodówce maksymalnie przez dwa tygodnie. Bardzo polubiłam uczucie przyjemnego odświeżenia po jego użyciu, twarz była czysta, skóra przyjemna w dotyku. 

Innych czarów nie zauważyłam J

Gotowy tonik o charakterystycznym, bursztynowym kolorze.

W tym roku w ferworze walki z przeprowadzką odnalazłam zeszyt z przepisami babci ( każda kobieta w naszej rodzinie ma to w genach – w pewnym wieku tworzymy prywatne książki kucharskie). Odnalazłam w niej ciekawy sposób na konfiturę różaną – bez gotowania.

Otóż zebrałam płatki róż z krzewu, odcięłam gorzkie, białe końce (żmudna robota, polecam jakiś serial w tle J ). 

Żmudny proces oddzielania białych końcówek może być chociaż wdzięczny do fotografowania :)

Zasypałam cukrem, dodałam kilka kropel cytryny do smaku, utarłam w makutrze, et voila!

Rozpoczynamy pracę!

Tak to wygląda na początku...

...a niestety tylko tak przy końcówce :)

Gotowy wyrób.

 W lodówce powinna utrzymać się około 1 roku. Konfitura ma ciekawy buraczkowy kolor, wygląda trochę jak ćwikła ;)

Niestety z takiej ilości płatków wyszło bardzo niewiele konfitury, mam nauczkę na przyszłość!

Oprócz tego planuję zasuszyć płatki róż i wykorzystać je jako dodatek do kąpieli oraz zaszyć w szmatkach i użyć jako zapach w szafach. 

Jeżeli macie chwilkę czasu i Wasza róża wyjątkowo obrodziła w tym roku to serdecznie polecam, czekam teraz na jesień i spróbuję zrobić herbatkę różaną.